Zoals "grote broer" Jupiter is ook Saturnus een enorme gasplaneet met een diameter van negen keer de aarde, die vooral uit waterstof en helium bestaat en een bijzonder hevige atmosfeer heeft. Aan de evenaar bijvoorbeeld zijn er windsnelheden van ongeveer 1800 km per uur. 
 

Maar de zesde planeet in het zonnestelsel wordt vooral gekenmerkt door de ringen, die in 1655 door de Nederlandse astronoom Christiaan Huygens werden ontdekt. Tot 1960 waren er drie ringen met twee " scheidingen" bekend. Op het einde van dit decennium vond een Franse sterrenkundige nog een vierde binnenring bij Saturnus. Dankzij de sonde Pioneer 11 en bijkomende waarnemingen van op aarde werden nog andere ringen en scheidingen ontdekt. Uiteindelijk leverden de Voyager- sondes nog meer informatie aan de planethologen. Al de tot dan bekende ringen bleken zelfs nog eens uit tientallen smallere ringen te bestaan, die samengesteld zijn uit stukken ijs en stofdeeltjes. Die zijn ongetwijfeld afkomstig van het uiteenspatten van oude satellieten en van overblijfselen uit de tijd waarin de planeet werd gevormd. 

Christiaan Huygens deed nog een tweede belangrijke vondst bij Saturnus. Hij ontdekte eveneens de belangrijkste satelliet van Saturnus: Titan. Deze grote maan met een diameter van meer dan 5000 km draait op een afstand van 1.2 miljoen km van de gasreus. Hij heeft veel weg van een aardse planeet en is zelfs groter dan de planeet Mercurius. Titan heeft een atmosfeer die rijk is aan koolwaterstoffen. De atmosfeer van Titan gelijkt goed op de atmosfeer van ons nog jonge aarde voor het verschijnen van leven.