De oerknal.
 
 
 
 

Er is een algemeen aanvaarde kosmologie die start met een explosie veroorzaakt door niets. Dit is de Lemaitre-Ganow theorie, die de weg opspoorde van de uitzettende sterrenstelsels om de plaats van de explosie, die ongeveer 14.5 miljard (laatste meting van door Hubble telescoop) jaren geleden plaats vond, te vinden. Een explosie die sterk genoeg was om de sterrenstelsels uit elkaar te laten spatten. Een solide klomp die alle materie van het waarneembare universum inhield, met een massa die miljoenen malen zwaarder was dan een superzware ster. Volgens deze theorie is de oerklomp, yelm genaamd, geëxplodeerd en verspreidde zijn materie zich in alle richtingen. Wat dit veroorzaakt heeft is één van de vele voor de mensheid verborgen geheimen. 
Het originele idee gaf geen uitleg over de yelm als proces, omdat het door niets werd veroorzaakt. Je kan het de ban van God noemen. Recente theorieën echter spreken van een samentrekking van substantie, van zowel materie als antimaterie, in één enkel punt met een grote kracht, de gravitatie 
 

. 
De explosietheorie "The Big Bang" wordt meestal uitgelegd als de inslag van deeltjes, samengetrokken door de zwaartekracht, maar dit veronderstelt ook dat alle verspreide deeltjes dit kleine punt konden raken. De zwaartekracht zou de materie in elkaar kunnen doen slaan naar een centraal punt. Dit zou dan een pulserend geheel kunnen zijn, zoals een kosmologische terugschakeling. 
Omtrent deze theorie staan verschillende wetenschappers sceptisch tegenover elkaar. Een recente toevoeging van de Big Bang is het Zwarte Gat, waarin de materie verdwijnt en zich condenseert in een super dicht lichaam dat door implosie weer een explosie kan veroorzaken. Wij weten helemaal niet uit welk soort brandstof de knal is ontstaan vermits ze verdween tijdens het proces. 
Een andere theorie zegt dat het universum samengetrokken is in een ambi-plasma van versmolten atomen. Sinds ambi-plasma voor mogelijk gehouden wordt, weten wij dat het ingrediënten bevat van materie en antimaterie. Beide zouden gevormd kunnen worden. Door annihilatie van elkaar zou dit de kracht geweest zijn voor de knal, omdat materie en antimaterie resulteren in energie en energie resulteert in materie. 
Een andere theorie gaat over hetgeen gebeurde vóór de knal, in termen van tijdomkering. Indien de "yelm" een gigantisch zwart gat was, kan de massieve zwaartekracht gestopt zijn op een bepaald punt en een terugschakeling van zich zelf hebben bewerkstelligd. De inhoud wordt dan weer in ons eigen relatieve tijdstraject geworpen. Wij krijgen nu het tegenovergestelde van de ineenstorting. Zodat wat er vóór de knal bestond niets anders is dan het teruggaan naar de originele toestand. Het is wel onwaarschijnlijk dat alles weer op de juiste plaats staat of dezelfde evolutie doorloopt, aangezien toeval een grote rol speelt in onze natuur. Wij kunnen deel uitmaken van een pulserend geheel van orde naar wanorde en vice-versa. 
 
 

Er zijn maar twee echte bewijsvoeringen van de Big Bang theorie. 
De eerste wordt "Red-shift" of roodverschuiving genaamd. Wat vergeleken kan worden met het dopplereffect, namelijk het verleggen van het spectrum naar een langere golflengte als het object zich van ons verwijdert of de verkorting van de golflengte als het object ons nadert. 
Indien dit bewezen kan worden, kan het uitdeinende heelal beschouwd worden als het spiegelbeeld van een vorig ineenstortend universum, wat een verklaring kan geven voor de terugschakelingstheorie en voor de vorming van de zeer zware elementen in het periodieke systeem, waarvoor enorm veel energie nodig is om een fusie te bekomen. 
Het tweede bewijs is het vreemde geluid dat wordt waargenomen door radioastronomen en mogelijk afkomstig is van de oerexplosie, maar vreemd genoeg in alle richtingen gelijk is. 
 

 
 
 

 
 
 
Home page Voorwoord Het begin De warme dood De oerknal
Steady state Antimaterie Het zwarte gat De balans Galaxieën
De sterren Supplement Thermodynamica relativiteit Standaardmodel
Natuur constanten Internet site's Ontstaan v/h leven Ons zonnestelsel Slotwoord
Bronvermelding De auteur