Mercurius
Venus
Aarde
Mars
Planetoïden
Jupiter
Saturnus
Uranus
Neptunus
Pluto
De kuiper gordel
 
 
Pluto 
 

Pluto en zijn natuurlijke satelliet Charon bevinden zich aan de rand van het zonnestelsel en werden pas recent ontdekt. De laatste en kleinste van de "grote " planeten - in tegenstelling tot de "kleine " planeten of planetoïden - werd pas voor de eerste keer en dan nog "toevallig" waargenomen in 1930. Het bestaan van Charon werd pas in 1978 ontdekt. 
 

 

De negende en laatste planeet in het zonnestel blijft een raadsel voor de sterrenkundigen. Hoewel Pluto rond de Zon draait past hij in geen enkele categorie van de bekende planeten. Pluto is niet "aards" zoals onze eigen planeet en niet gasachtig zoals Jupiter. Wat voor een object is Pluto dan? Specialisten menen dat het kan gaan om één van de laatste exemplaren van een soort primitieve planeten die het zonnestelsel bij zijn ontstaan bevolkten: de ijsdwergen. De grote Neptunus maan Triton zou hier ook toe behoren. Ondanks zijn kleine afmetingen en enorme afstand tot de zon is zijn atmosfeer zeer dynamisch. De seizoensgebonden klimaatveranderingen worden beïnvloed door de zeer elliptische baan van de planeet rond onze ster. Pluto kan de zon naderen en daarbij de baan van Neptunus zelfs kruisen. In die omstandigheden stijgen de temperaturen op Pluto tot - 215 °C. In de "winter" vallen ze terug tot - 240 °C. 

Door de grote afstand en de bescheiden afmetingen van Pluto konden tot nu toe geen oppervlaktedetails waargenomen worden, zelfs niet met de krachtigste telescopen. Maar sinds vorig jaar kon dit toch verwezenlijkt worden dankzij de Hubble-telescoop. De opnamen tonen veel contrast en werden gemaakt tijdens één rotatieperiode van Pluto. Het oppervlak is complex: er zijn een twaalftal verschillende oppervlak kenmerken, waaronder een noordpoolkap die door een meer donkere lijn in twee wordt verdeeld, een heldere vlek die evolueert met de rotatie van de planeet en een reeks donkere gebieden. Het kunnen inslagkraters en enorme "zeeën" zijn, te vergelijken met de maan. Een van de weerhouden hypothese beschrijft de beweging van ijs velden gedurende de omwenteling van de planeet rond de zon. 

 
 
 
Oppervlak van Pluto
 
 
Oppervlak van de maan Charon
 
 
Diameter (km) 2300
Rotatie periode 6.3874 uren
Polaire inclinatie ?
Aard massa's 0.0017
Dichtheid 0.6-1.7 ?
Ontsnappingssnelheid 5.3? km/sec
Oppervlak gravitatie 0.44 ?
Magnitude 14.9
Albedo 0.14
 
 
Manen
 
 
 
Naam
Afstand tot planeet (km)
Omloopbaan (dagen)
Straal (km)
Charon
19636
6.387
925
 
 
Home page Voorwoord Het begin De warme dood De oerknal
Steady state Antimaterie Het zwarte gat De balans Galaxieën
De sterren Supplement Thermodynamica relativiteit Standaardmodel
Natuur constanten Internet site's Ontstaan v/h leven Ons zonnestelsel Slotwoord
Bronvermelding De auteur