Hydrazine (formule N2H4) behoort tot de "propergols"
die zeer energetische stoffen zijn. In het vliegwezen vinden de propergols
hun toepassing als brandstof voor de hulpraketten, of ook als bron van
energie, niet meer voor de voortstuwing van het vliegtuig, maar om turbines
te doen draaien die elektriciteit produceren bij motordefect van het vliegtuig.
De besturing van de F16 gebeurt niet meer mechanisch of hydraulisch maar
wel elektronisch. Hieruit vloeit voort dat het bij motordefect onontbeerlijk
is te beschikken over een andere bron van energie om elektrische energie
te produceren. Bij uitval van de F16 motor produceert het hydrazine systeem
(EPU) de nodige energie.
Hydrazine is een reukloos, zeer ontvlambaar, vluchtig en ontplofbaar product met een geur van ammoniak. In contact met lucht ontstaat rookontwikkeling. Het is echter 00k een zeer toxisch product voor mens en dier. De geur (vanaf 2 à 3 ppm) is geenszins betrouwbaar als alarmsein want dan is de potentieel toxische concentratie (TLV = 0,1 ppm) reeds overschreden. Met andere woorden is men al geïntoxiceerd als men de ammoniakgeur waarneemt. In feite is de toxiciteit van hydrazine bij de mens slecht gekend. Men weet dat de bezoedeling van de huid en van de slijmvliezen tot brandwonden kan leiden. Hetzelfde geldt voor de ogen waar onherroepelijke lesies van het hoornvlies werden beschreven. Het irriterend effect is zeer aanzienlijk ter hoogte van de bovenste ademhalingswegen.
Wat de professionele risico's aangaat, valt er te noteren dat, behalve
de lesies toegebracht aan de huid en slijmvliezen, het product via de gezonde
huid het organisme kan binnendringen, om eventueel ernstige intoxicaties
te veroorzaken.
De bij het proefdier beschreven toxische effecten op het centraal zenuwstelsel worden teruggevonden bij de mens : bevingen, psychische opwinding, stuiptrekkingen, nausea.
Piloten kunnen blootgesteld worden aan hydrazine na een crash, na inschakeling van de EPU in vlucht of tijdens het onderhoud van het vliegtuig.
|