PR0BLEEMSTELLING.

   
   

    Uit een statistische verwerking van alle verschillende laboratoriumuitslagen, die werden uitgevoerd  tijdens 1982 en 1983 bij het varend personeel , blijkt dat in 5,15 % van de onderzoeken er hematurie vastgesteld wordt en bij 0,36 % albuminurie. Van de 33 bestudeerde tests, komt de microscopische hematurie daarmee op de 8 ste rang van de meest voorkomende afwijkingen, albuminurie slechts op de 2l ste rang.(1)
 
    a. Betekenis van een proteïnurie.
  
  
    De normale urine is niet volkomen proteïnen vrij . Door de glomeruli wordt een zekere hoeveelheid proteïnen gefiltreerd, ongeveer 20 tot 30 mg/100 ml glomerulair filtraat. Deze hoeveelheid wordt echter nagenoeg totaal gereabsorbeerd zodat per dag in normale omstandigheden maximaal 100 mg proteïnen (=fysiologische proteïnurie)langs de urine verloren gaat. Deze geringe hoeveelheid is met de gewone klinische methodes (o.a. de kookproef en de Albustix) niet in het licht te stellen. Indien de kookproef dus positief is wijst dit op een abnormale hoeveelheid proteïnen in de urine. Bij de beoordeling hiervan moet rekening gehouden worden met het feit dat het mogelijk is na zware inspanningen bij normale personen proteïnurie aan te treffen. Ook een langdurig volgehouden lumbale hyperlordose kan bij personen met een soepele wervelzuil proteïnurie verwekken.(verdwijnt met de leeftijd) 
     
     
    Een speciale vorm van niet pathologische proteïnurie is de orthostatische proteïnurie die meestal optreedt rond de puberteit, en spontaan verdwijnt rond 20 à 22 jaar. Ze treedt vooral op bij individu’s van het longiligne type. Het mechanisme van deze proteïnurie is niet volkomen opgeklaard. Het is mogelijk dat de lumbale hyperlordose die bij rechtstaan in die gevallen meestal aanwezig is, een abnormale drukverhoging in de venae renales zou voor gevolg hebben. Het is wel gekend dat drukverhoging in de venae renales proteïnurie voor gevolg heeft. 

    Zo veroorzaakt bv. hartsdecompsensatie meestal een lichte proteïnurie. Voor het aantonen van het orthostatisch karakter van een proteïnurie moet gelet worden dat het onderzoek zou geschieden op een geconcentreerd staal na strikte decubitus tijdens de collectieperiode. Bij orthostatisme vermeerderen de meeste proteïnuries, zonder dat dit enige speciale betekenis heeft. Het heeft dus geen zin te spreken over "een lichte proteïnurie met belangrijke orthostatische componenten". Om te mogen spreken van een orthostatische proteïnurie moet dus de urine op een geconcentreerd staal, onderzocht tijdens strikte decubitus, volkomen proteïnen vrij zijn. 

    Deze orthostatische proteïnurie heeft in de meeste gevallen een gunstige prognose en verdwijnt spontaan. In zeldzame gevallen kan ze echter toch een teken zin van een onderliggende nierziekte. Het is voorzichtig deze diagnose slechts te stellen indien aan alle criteria strikt beantwoord werd en de proteïnurie optrad tijdens de groeispurt. 

    Een pathologische proteïnurie kan ontstaan in verschillende omstandigheden.

  
    • een defect in de glomerulaire filter waardoor abnormaal grote hoeveelheden plasmaproteïnen doorheen de basale membraan van de glomerulus gefiltreerd worden. Dit gebeurt in geval van acute of chronische ontsteking van de glomeruli (glomerulonefritis), evenals bij andere ziekten die gepaard gaan met een beschadiging van de glomeruli (bv. amyloldose of lupus, maligne hypertensie).
      
    • een defect in de tubulaire reabsorptie kan insgelijks verantwoordelijk zijn voor een proteïnurie. Per 24 uur worden er nl.40 tot 50 gr. proteïnen gefiltreerd, hoeveelheid die op een honderdtal mg na totaal door de tubuli gereabsorbeerd wordt. Deze tubulaire reabsorptie kan gestoord zijn door een congenitaal defect. 00k een pyelonefritis of een interstitiele nefritis kunnen in sommige gevallen aanleiding geven tot het ontstaan van een tubulaire proteïnurie.
      
    • proteïnurie door aanwezigheid van abnormaal kleine protemen in het bloed. Deze vorm van proteïnurie treedt Op bij de ziekte van Kahier, waarbij een overmaat aan "light chain" protemen fragmenten door prolifererende plasmocyten geproduceerd wordt. Gezien hun laag moleculair gewicht worden deze niet door de basale membraan weerhouden en komen dus in de urine terecht. Ook Cadmiumintoxicatie geeft een eliminatie van proteïnen met laag moleculair gewicht.
      
    • Elke pathologische proteïnurie neemt toe bij rechtstaan.
  
     Betekenis van een hematurie. 

      

    Hematurie is een frequent probleem, voorkomend bij ongeveer 4 % van de volwassen bevolking. Een hematurie kan haar oorsprong vinden in een nierziekte of een urologisch letsel. Het kan 00k het gevolg zijn van een stollingsstoornis. Wanneer bij het microscopisch onderzoek geen rode bloedcellen (RBC) gevonden worden, kunnen we te maken hebben met een pigmenturie. In dit geval wordt de urine rood gekleurd door bestanddelen van uit de voeding (rode bieten, zwarte bessen, rabarber). Het kan 0ok een medicamenteuze (zie tabel hieronder)of endogene oorsprong (porfyrines, hemoglobines, myoglobine) hebben. Hemoglobine en myoglobine geven een positieve dip-stick test voor bloed. 

    Niet elke hematurie wordt door een pathologische aandoening veroorzaakt. Voorbijgaande of benigne hematurie kan optreden na zware inspanningen, bij koorts, joggen en stomp trauma in de rug. 0ok niet -contactsporten zoals roeien, zwemmen en pistelopen kunnen geassocieerd zijn met hematurie. 

    In dergelijke gevallen is verder onderzoek niet gewenst en overbodig tenzij de hematurie persisteert of recidiveert.   
     
    [Terug] [inleiding] [probleemstelling] [vluchtfactoren] [versnellingen] [vibraties] [drukverandering] [hydrazine]