- Proteïnurie en hematurie zijn veel voorkomende symptomen in de
dagelijkse praktijk. Er kan een ganse waaier van pathologische toestanden
achtersteken. Vaak moet men ook vaststellen dat urologische en nefrologische
op puntstellingen geen oorzaken kunnen aantonen en dat men na deze -soms
ingrijpende - onderzoeken enkel kan besluiten dat alles binnen de normale
grenzen valt. In de gespecialiseerde literatuur over luchtvaartgeneeskunde
worden deze entiteiten stiefmoederlijk behandeld. De meeste publicaties
dateren immers uit de jaren '6O- '70.
Hoe zit dit nu bij het varend personeel ?
Hebben zij vaker proteïnurie of hematurie door de agressies inherent aan het vliegen ? Wat is de invloed van de verschillende G- krachten , de trillingen, de hypoxie en de langdurige vluchtprestaties ?
Is er een verschil tussen navigatoren , transport-, gevecht- en helikopterpiloten ? Welke normen moeten we plaatsen bij de aanwerving en bij de revisionele onderzoeken van het varend personeel ? In hoeverre zijn verdere investigaties nodig of wenselijk ?
In dit werk probeer ik een antwoord te geven op deze vragen. De cijfers tussen haakjes verwijzen naar de referenties uit de bibliografie.